Belediye Başkan Zeydan Karalar, Koza Tv'deki yayında, çaba ve çalışkanlığı ile öne çıkarken, keşke bunu üretkenlik ile daha çok birleştirebilse diye düşündüm. Her biri kendi alanında başarılı milyonlarca insan da çok çalışıp inanılmaz çaba harcıyor ama, şehrimizin kaderini değiştirme şansı sadece onun elinde. Böyle düşünme nedenim ise gayet anlaşılır olsa gerek; o başarırsa hepimiz daha iyi bir şehirde yaşama şansına kavuşacağız. 

Belediye Başkanları şehre bıraktıkları eserlere sadece isimlerini nakşetmez, zamanın ruhu da onların karakterlerinin taşıyıcılığını yapar.

Adana'yı eski küçük bir köy görünümünde olduğu 1980'li yılların öncesi ile hatırlayanların sayısı giderek azalsa da, bu değişime tanıklık edenlerin aklına Çolak dendiğinde otogarlar ve hal komplekslerinin şehre kazandırılması; Durak denildiğinde şehrin ana kolektörününün inşa edilmesi, Çatalan'dan su getirilmesi ve şehrin kuzeye taşınması gelir. 

Aldırmaz, belediye meclis üyeleriyle kurduğu 'ortak akıl' ile anılırken, Sözlü'nün 5 yıllık dönemde imzasını taşıyan eseri ise Devlet Bahçeli köprüsünü başlatması idi.

Halen başkanlık koltuğunda oturan Karalar ise şu güne kadar 'işte benim eserim' diye yaptığı hangi işi öne çıkarıyor ya da final için ne tasarlıyor en azından ben bilmiyorum, ama seçildikten sonra ortaya koyduğu çaba ve çalışkanlığı ile alınan sonuç açısından (şimdilik) bir orantısızlık olduğu şüphe götürmez.

Bunu kendisi de görüyor ve nedenini sorguluyor mu bilemiyorum ama yukarıda isimlerini saydığımız ve şehrimize hizmet etmiş 4 belediye başkanını da yakından izlemiş biri olarak, eski başkanlardan örnekleyerek, bunun birbiriyle bağlantılı önemli bir kaç nedeni olabilir diye düşünüyorum.

1- Çolak'tan başlarsak, şehre önemli hizmetleri olmasına rağmen, belediyeyi yönetirken koruma kalkanına aldığı bazı yöneticilerle yürüttüğü ilişkilerin yönetiminde zaafiyet oluşturduğunu göremedi. Parti üzerinde kurduğu hegomonik baskı, belediye ile parti algısını bütünleştirince vatandaşta, Durak'ın bıraktığı hizmet eksenli belediyecilik talebini tetikledi.

2- Durak'ın seçimlerde yenilmezliği üzerine elbette bu şehirde yaşayan herkesin bir fikri vardır. Durak belediyeciliğini anlatmak için bulunacak en iyi tabir ise ‘yumuşak güç’ olabilir. Görünürde sakin, sıradan, öne çıkmayan, baskın olmayan ama aslında sadece belediyeyi değil tüm şehri bütün bileşenleriyle kuran bir yönetim tarzıdır bunun tarifi. Bu sihirli denge, oğlu Gökhan Durak'ın belediyede paralel yönetim kurması ve babasından daha öne çıkmasıyla bozulmuştu. Açılan yarık görevden alınmasına yol açtı.

3- Aldırmaz ve yönetim anlayışının ana aksını ise, (Durak'ın yanında en başından beri duran biri olarak) çarçur edilmiş bir geçmiş ve kötüye kullanılmış bir gelecek olarak tariflemek gerek.

Bu örnekler ışığında;

Şimdi koltukta oturan Başkan Karalar'ın insanüstü bir performansla 24 saat çalıştığı kuşkusuz. Bunları kaynak yaratmak ve tasarruf politikalarını belirleyip uygulanmasını takip etmek diye iki başlık altında toplayabilsek de, alt başlıklardaki binlerce konu ile de tek tek bizzat kendisi ilgilenerek 2 milyon 500 bin kişiyi aşan nüfusuyla koskoca Adana'ya hizmet etmeye çalışıyor. Sizce de bu tek bir insan için kaldırılması ağır bir yük değil mi? 

Bu yoğunlaşmanın yönetim zafiyeti yaratabileceği endişesi taşımaması ve bunun ortaya çıkarabileceği komplikasyonlara dikkat etmemesi sizi de düşündürmüyor mu?

Sonuç olarak;

Başkan Karalar'ın televizyon ekranlarında göstererek başarı öyküsüne dayanak yaptığı memnuniyet anketleri tatmin edici görünse de, halefleri de aynı yöntemi kullanmışlardı. Onlar zihinlerde yaratmaya çalıştıkları görselin gerçekleri tasvir etmediğini tecrübe ederek öğrendiler. 

'Bir musibet bin nasihattan evladır' sözü, siyasetçiler hiçbir zaman iyi bir 'öğrenme' seçeneği olarak görülmemeli.