Zaferler, bir milletin yolunu aydınlatan yıldızlardır.

Gökyüzündeki yıldızlar evrenin, zafer yıldızları ise milletin eseridir.

Zaferler ve Bayramlar milleti birleştiren ortak değerlerdir...

Bir zafer milletin bütün bileşenlerinin yüreğini aynı şiddette titremiyorsa bu bir zafer değil sadece bir olaydır.

Zaferleri siyaset değil, millet belirler; çünkü zaferi siyaset değil, millet yapar.

Bu nedenle hiç bir siyasi karar, milletin bayram olarak kutladığı bir zafere engel olamaz.

Bu gün, iktidarın 19 Mayıs Zafer Bayramı'nı kutlama konusundaki girişim, bana 1953 yılında yağmur bahane edilerek kutlanmayan 19 Mayıs'ın, daha sonraki yıl nasıl coşku ile kutlandığını anımsattı.

1953 YILINDA YAPILAN GAF

Yıl 1953, Adana'da yayın yapan Bugün Gazetesi "Türk Gençliği; bayramınız kutlu ve ebedi olsun" manşeti ile çıktı. Manşetin altında şunlar yazıyordu:

"19 Mayıs 1919, Büyük Türk Milletinin, büyük kurtarıcısı Mustafa Kemal'i, Samsun'da bağrına bastığı ve "Türk'üm" diyen herkesin bir yanardağ gibi koca bir dünyaya meydan okuduğu ve esarete karşı Hürriyet Mücadelesini açtığı gün...

19 mayıs 1919, Türk tarihinin zaferden zafere koşmaya başladığı, kaderini gölgeleyen siyah tülleri yırttığı ve hürriyet güneşine kavuştuğu gün. Ve nihayet 19 Mayıs 1919 Büyük Türk Gençliği'nin kendisine ebedi şef ve Aziz Atasının emanet ettiği inkilâpları korumak için bir kere daha and içtiği gün...

İşte bu mutlu günde bu günü millet olarak sevinç ve heyecanla kutluyoruz. Yüreklerimizdeki heyecan taze, imanlarımız dipdiri ve dinçtir..."

Böyle yazıyor, Bugün Gazetesi:

Evet, İmanımız dipdiri ve genç ama, maliyemiz Marshall yardımı ile zehirleniyor.

Mustafa Kemal'in Samsun'a çıkarak başlattığı Kurtuluş Mücadelesi, emperyalistlere karşıydı. Emperyalistler, bu büyük önderle hareket eden büyük milletle "geldikleri gibi gittiler..."

Sonra bu emperyalistler,ordu ve silahlarla fethedemedikleri ülkemizi dolarla fethetmenin daha başarılı olacağını gördüler.

Marshall yardımları ile, bir devletin bir milletin zaferi unutturulmalıydı. Çünkü bayramlaşan zaferler, milleti birleştiren ortak gururdur.

Marshall Planı, kara bir bulut gibi çöktüğü ülkeleri de milleti birleştiren her türlü değere karşıydı;

Bu yüzden, Köy Enstitüleri kapatıldı ve bu yüzden Halkevlerinin kapısına kilit vuruldu.

İşte, dağılmanın ve kopmanın başladığı o 1953 yılında 19 Mayıs 1919 zafer kutlaması yapılamadı.

Nedeni; Yağmur.

Yağmur, bu zaferi kutlamamak için bir bahaneydi ve tam zamanında geldi. Yine Bugün Gazetesi'nden öğreniyoruz:

"ATATÜRK'E SEVGİ SAYGI BU MUDUR?"Manşeti atılır ve ardından hesap sorulur:

"19 mayıs gününde Büyük Ata'nın anıtına bir tutam çiçek dahi koymayanlar bu hareketlerini nasıl açıklayacaklar?"

Şehir Stadyumunda yapılması planlanan tören, yağmur nedeniyle yapılamamıştı. Beki öğrencilerin yağmurda ıslanmaması için önlem alınmış olabilirdi ama esas mesele Atatürk Anıtı bile ziyaret edilmediği gibi bir çelenk dahi konulmamış olmasıdır.

19 Mayıs etkinliklerini düzenlemekten sorumlu olan Seyhan Milli Eğitim Müdürlüğü, anıta çelenk koymayı ihmal ettiği gibi, protokolde adı geçenlerden hiç biri de anıtı ziyaret etmemiştir.

Buraya kadar, yağmur çamur bahanesine sığınanlar, öğleden sonra aynı stadyumda yapılan maç için tribünde olmuşlardı.

Bu davranış Adana halkı tarafından unutulmamıştır. Hemen ertesi yıl, dönemin en muhteşem kutlaması Adana'da gerçekleşmiştir.

Bu gün iktidarın Mustafa Kemal Atatürk'ü keşfine tanık olmaktayız. Bu güzel.

Atatürk'e rağmen bu ülkede bazı girişimler olabilir ama o girişimler kalıcı olamaz.

Çünkü Atatürk'e rağmen olan bu millete rağmendir;

Çünkü Atatürk'e rağmen olan, aydınlanmaya, bilime, sanata, din inancına, bağımsızlığa rağmendir.

İktidarın Atatürk keşfinin samimiyetine inanmak istiyorum: böyle olması devletimiz için hayırlıdır.