Başlık bir şiir kitabına aittir. Ömer Ekinci Micingirt imzalı kitaba en son İzmir Kitap Fuarı vesilesiyle kavuştum. Bizde şiir; öksüz, yetim, kimsesiz, sahipsiz, yalnız, ıssız ve terk edilmiş bir edebiyat türüdür. İran ve Azerbaycan bile duygu toplumu olduğu için herkes şair ve herkes şiir yazmaktadır. En azından şiir birlikteliklerin baş tacı bir konumdadır. Biz de ise…

            Tufan Yığıntıları’nı eleştirel olarak okuduğum için burada da hakkında ki duygu ve düşüncelerimi ifade etmem müdavimleri için faydalı olacaktır. Yazarın öncelikle bir tarz, çizgi, üslup ve sıra dışı bir tekniği olduğu hemen fark ediliyor. Şiirinde; popüler kültür, ideoloji, siyaset, hamaset, güncel, malayani şeyler ve somut imgeler yok. Peki, ne var? Din, ahlak, tasavvuf, töre, gelenek, aidiyet, sadakat, vefa ve değerlerimiz var. Birçok konuda yazıyor gibi olsa da beslendiği kaynak hadis ve ayetler çerçevesinde Kur’an meali formundadır. Aslında kendisi için Kur’an şairi dersek abartmış olmayız. Böyle olunca kavramlar soyut ve dil olarak da ağdalı bir eski Türkçe karşımıza çıkmaktadır. Yazar tarzından taviz vermediği için de elit bir kesime hitap etmenin yalnızlığını yaşamaktadır.

            Serbest tarzda şiirleri olsa da genellikle 11’lik hece vezninde ve zengin uyaklı eserler ortaya koymaktadır. Bu durum bilmeyenler için bir şey ifade etmese de aslında büyük ustalık gerektiren bir durumdur. Hem hece sayısını her satırda tutturacaksınız, hem sondaki kelimeleri kafiyeli bir şekilde ortaya koyacaksınız. Bütün bunların yanında da sonuna kadar coşku ve heyecanı diri tutacaksınız. Bunu ancak Allah vergisi bir lütufla yapabilirsiniz başka türlü çalışmayla olacak şey değildir!

            Kitapla ilgili olarak eleştirilecek şeyler yok mu derseniz tabii ki mevcut. Bir kere hiçbir noktalama işaretinin olmaması büyük eksiklik olmuştur. Son zamanda bu durum moda haline gelmiş olup, güya duyguyu okuyucuya bırakmak söz konusu olsa da bana çok mantıklı gelmediğini ifade etmek istiyorum. Diğer bir husus ise her şiirin başına iki satırlık bir spot cümle konulmuş olup, bir tercih olmakla birlikle şiirle direkt bağlantılı olmadığı için ben gereksiz gördüm. Birçok şiir mükemmel bir şekilde başlamış olsa da devamı zirvede tamamlamadığı için okuyucuda bir burukluğa sebep olmaktadır.

            Sonuç olarak; Tufan Yığıntıları her biri Klasik Türk Müziği veya ilahi olarak bestelenecek tarzda bir forma sahiptir. Ömer Hocam köyünün ismini (Micingirt) mahla olarak alacak kadar da vefa ve gönül adamı olarak yöresine değer katmaktadır. Ayrıca Bursa Uludağ Üniversitesinin hafızası olan arşiv bölümünde yönetici olarak da kişiliğine uygun bir mesai ile kurumuna da değer üretmektedir. Tarzı size uyuyorsa pişman olmayacağınız bir sonsuz derya (19 kitap)  sizi bekliyor olacak, daha ne olsun?

            Esenlik dileklerimle,

            Erol Aydın