Yapmış olduğum okumaların Adana bölümlerini titizlikle incelemeye ve çıkarmaya gayret ediyorum.
Son okuduğum kitap olan Tanıl Bora hocamızın DEMİREL isimli biyografik eserinde de, Demirel ve Adana başlığı altında bir çok bilgi yer alıyor.

Bunların içerisinde şimdiye kadar bilmediğim ve önemli olduğuna inandığım bazı bölümleri paylaşmak istiyorum.

Büyük harfle yazılı olan başlıklar bana ait olup, diğer tüm bilgiler; noktasından, virgülüne kadar kitaptan iktibas edilmiştir.

SÜLEYMAN DEMİREL ADANA’DA HANGİ MAHALLEDE OTURMUŞTU? 
Süleyman Demirel 1950 yılı ortasında, memlekete döndüğünde, Seyhan barajı projesinde görevlendiriilince, Adana’da Cemalpaşa Mahallesi’nde, bir ailenin evinin bir odasını kiralamışlardı.

SEYHAN BARAJINDA DEMİREL’İN GÖREVLERİ

Demirel, Seyhan Barajı yapımı için kurulan özel büronun başına getirildi. Barajın sondajına nezaret edecekti. Süleyman Demirel bu görevi kendisine tebliğ eden EİEİ  Eektrik Kolu direktörü yüksek mühendis Emin Yümer‘den hoşnutsuzluğunu saklamadı “ Ona dedim ki, “Ben Amerika’da çok güzel şeyler gördüm, çok güzel şeyler öğrendim, sonda benim işim değil ,beni heba edersiniz.” 
Yümer bu “asilikten” hoşlanmadı.
Ama iki gün sonra telefon edip çağırdı. “Seni orada heba edemeyiz…Sen proje yapacaksın,” dedi.
Demirel’e incelemesi için Hazar Gölü’nün suyunu 1248 metre rakımdan aşağı indirme projesini verdiler.

Seyhan Barajı projesi ile ilgili sorumluluğu devam etti.Adana’da “halka barajı anlatsın” diye Amerikalı mühendis Jümmy Growdwn’e  refakat etme işi de tabii ona düştü. Erciyes Palas Otel’in sinemasında düzenlenen halk toplantısında çevirmenliği Demirel yaptı.

SÜLEYMAN  DEMİREL DEVLET KÜRSÜSÜNE İLK DEFA ADANA’DA ÇIKTI.

Ama “ilk defa devletin kürsüsüne çıkıyordum” heyecanıyla andığı  asıl sahne, 8 Nisan 1956 tarihindeki Seyhan Barajı açılışı. Başbakan Menderes’in “nutku sen söyleyeceksin” demesi üzerine açılış konuşmasını “su müdürü” yaptı. “Devlet kürsüsündeki” ilk konuşmasındaki heyecanını  şöyle hatırlar: “Konuştuğum kürsünün arkasında Bayar, Menderes, önümde dağ-taş insan… Karşıdan da güneş gözüme doğru geliyordu. Önce titrediğimi, sallandığımı hissettim. Ama bu çabuk geçti. Sanki hiç o heyecanı yaşamamıştım.” Konuşma bittikten sonra,bir anlatımına göre eşiyle beraber  bir kanepenin üstüne, bir başka anlatımına göre bir kayanın üstüne oturarak- ve tabii barajı seyrederek-, bu ikbal ışıltısının keyfini çıkardı.