Vatanımı Aradım...

Sedat Memili

Sevgi sözcüğü dolaşırken her yanda; gözlere baktım cam gibi parlak ve ruhsuz… 
Sözcükleri yakaladım bir bir; Sevgide sevgiyi bulamadım. 

Koyun, kasaba haykırıyor: Eşitlik!
Haykıran haykırana… 
Güller, bahçeye; işçi patrona; kadın erkeğe; hayvan insana; çevre ticari kâra; 
Bağırıyor ve haykırıyor hep birden: Eşitlik!
Bir neşter attım eşitliğe; eşitlikte eşitliği bulamadım. 

Demokrasi; uyu yavrum ninni… 
Ninniler gibi yumuşak; ninniler gibi bir hayalin ezgisi. 
Adı var kendi yok; ezenlerin demokrasisi. 
Demokrasi de demokrasiyi aradım bulamadım. 

Ötekinin başına gelen felaketler kanıksanır durumda: Orman yanarken, bir ağacın kurtarılması, gündemin başköşesinde. Yanan ormandan yayılan ısıyı, sistemin şefkati sanma konusunda hem fikiriz. Ateş başkasını yakmışsa tehlikeli, bizi yakmışsa dünyanın sonu; Oysa, bir bardak suyla söndürülmeyen kıvılcım, yüzlerce arozözle söndürülemez.  
Şimdi yangın her yanda; çürümüş, kokuşmuşlukla…
İnsanda insanlığı aradım bulamadım.

Görülen bu şatafatlarda, kimlerin başı kimlerin sunağında?
Nelerin değeri, pazarlık masalarında…
Başka marşlar çalarken iktidar saygı duruşunda.
Ay yıldız küskün; üzgün…
Ay yıldız sessizce yeniden doğmakta; doğduğu yürekler paramparça.
Sermaye tanrısının şeytanları, ülkemin bağrında kol geziyor. 
Para kanallarının yönü içten dışa; ahlaksızlığın yönü dıştan içe… 
Hiç aklıma gelmezdi; 
Vatanımda, vatanımı arayacağım. 
Vatanımda vatanımı aradım…
Bu…