Sokaklar canlıdır ya da ölü...
İnsanlar önce fikirleriyle sonra bahçe duvarlarıyla bölündü...Sokakları öldürülmüş bir kentin hayatı da öldürülmüştür...
Buralar, kovboy filmlerinin terk edilmiş kasabaları değil; bereketiyle ünlü Adana sokaklarıdır.
Bir yaz günü değil, tam tersine bir Aralık ayında çekilmiştir.
Günlerden Cumartesi ve öğleden sonra…
Tahmini olarak, terk edilmiş gibi görünen bu şehrin çevresinde bulunan sitelerde yaşayan aileleri saydım, yaklaşık 500 aile.
Sadece bu sokaklarda 500’e yakın aile yaşamaktadır.
Sokaklar, çocuk neşe ve gürültüsünden yoksun… İnsanlar arasında önce duvarlar, sonra bahçe duvarları o da yetmemiş tel örgülerle irtibatları koparılmış.
Kentler sokaklarıyla hayat bulur...
Kentler canlıdır, ama bu canlılığa hayat veren sokaklardır.
Sokakları öldürülen bir şehrin hayatı da öldürülmüştür.
İlginçtir, bu bahçe duvar ve tel örgüler arasında sadece bir geçit yeri var ve o geçitte de büyük bir market çıkıyor.
Terzi, tamirci, bakkal, ütücü, elektrikçi, pastane, zücaciye, kırtasiye gibi onlarca iş koluna giden bütün yollar kapalı sadece markete giden yol açık.
Buna şehircilik diyorlar.
İlişkilerin öldürülmesi, insanların yabancılaştırılması, sadece belirli iş koluna muhtaç edildiği bir şehirleşme…