Türk edebiyatının değerli isimlerinden Orhan Kemal’in 12 yıl yaşadığı Müfettişler Müfettişi, Evlerden Biri, Sokakların Çocuğu, Suçlu, Bereketli Topraklar Üzerinde, Gurbet Kuşları gibi 29 eserini yazdığı Unkapanı’ndaki ev, son günlerde bakımsızlığıyla gündeme gelmişti.
Orhan Kemal’in oğlu Işık Öğütçü ile babasının anısını yaşatmak amacıyla kurduğu Orhan Kemal Müzesi’nin altındaki İkbal Kahvesi’nde bir araya geldik.
Unkapanı’ndaki evin akıbetini, Orhan Kemal’in 50'nci ölüm yıl dönümünde yapılacakları, son yayımlanan kitabı “Mektupları” konuştuk.
İşte o söyleşi:
Unkapanındaki evin öyküsünü öğrenebilir miyiz?
Bizimkiler 1951’de Adana’dan İstanbul’a göç etmişler. İlk olarak Tepabaşı’nda, daha sonra Fener’de kalmışlar. 1954’te de Unkapanı’ndaki bu sıralar sözü edilen eve taşınmışlar.
Ben de 1957’de o evde dünyaya geldim. Unkapanı’ndaki evimiz, 50 metrekare kadar ufak, iki katlı bir evdi. Evde babamın çalışma odası vardı ve sabaha karşı dörtte kalkarak çalışmaya başlardı.
Çatıda fareler gezinirdi, babam semtin tarihselliğinden dolayı onlara “Konstantin’in fareleri” derdi. 1966’ya kadar o evde kiracı olarak kaldık. Daha sonra Fatih’e, oradan da Basınköy’e taşındık. Arada sırada ağabeylerim, ablam ve ben gider, Unkapanı’ndaki evin etrafında dolaşır, Cibali’yi gezerdik.
2000 yılında müzeyi açtıktan sonra evi almaya niyetlendim. Ama ev sahibinin satmaya niyeti yoktu. Daha sonra evi satmak istediler bu sefer de benim imkanım kalmamıştı.
Zaten açtığım müzeyle çok yoğun çalışma içindeydim. Unkapanı’ndaki evi değerlendirme işi daha sonraya kalm
ıştı maalesef. Daha sonraki zamanlarda eve gidip müze olabilir mi, diyerek incelemeye başladığımda, evin küçük olması nedeniyle müzeye uygun olamayacağı düşüncesi belirdi.
Başlangıçta Cihangir’deki müzeyi Unkapanı’na taşıma düşüncesi evin küçüklüğü ve sahibi olmamamız nedeniyle gerçekleşemedi.