Diyanet İşleri Başkanlığı Din İşleri Yüksek Kurulu yaklaşık 12 yıldır piyasada olan Prof. Dr. Gazi Özdemir’in Şira Yayınları'ndan çıkan "Son Davet Kur’an" isimli mealini incelemeye aldı.
Diyanet İşleri Başkanlığı, Kur'an mealinin içerisinde yer alan tefsir ve bazı ayetlerin çevirilerinin "uygun olmadığı" gerekçesiyle yayınevinin elindeki tüm meallerin toplatılmasına ve imha edilmesini istedi ve İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı’ndan bu yönde talepte bulundu.
Savcılık söz konusu talep doğrultusunda İstanbul 5. Sulh Ceza Hakimliği'ne başvuru yaptı.
Cumhuriyet'ten Can Uğur'un haberine göre; İstanbul 5. Sulh Ceza Hakimliği ise konuya ilişkin "Allah’ın Tek Dini İslam’a Son Davet- Kuran Akıcı Anlamı Türkçesi ve Öğretici Güncel Yorumları İle" isimli kitap baskılarına basım, dağıtım, ve satış yasağı getirilmesine elde edilen kitaplara el konulmasına, toplatılmasına karar verdi. Mahkeme Diyanet’in imha talebine kararında yer vermedi.
"İfade özgürlüğüne/yayımlama özgürlüğüne yapılan açık bir müdahaledir"
Yayınevinin Avukatı Celal Ülgen konuya ilişkin açıklamasında "Verilmiş olan toplatma kararı ifade özgürlüğüne/yayımlama özgürlüğüne yapılan açık bir müdahaledir" dedi.
Ülgen şunları kaydetti:
Anayasa hükmü gereğince ‘Türkiye Büyük Millet Meclisi, Bakanlar Kuruluna kanun hükmünde kararname çıkarma yetkisi verebilir. Ancak sıkıyönetim ve olağanüstü haller saklı kalmak üzere, Anayasanın ikinci kısmının birinci ve ikinci bölümlerinde yer alan temel haklar, kişi hakları ve ödevleri ile dördüncü bölümünde yer alan siyasi haklar ve ödevler kanun hükmünde kararnamelerle düzenlenemez.’ Bu açıdan bakıldığında bir yandan daha sonra TBMM onayına muhtaç bir düzenlemenin bu onaydan yoksun olması öte yandan da Kitap toplatma ve imha etme düşünce ve ifade etme özgürlüğünün temelini oluşturmasına karşın bunun bir KHK ile düzenlenmiş olması bu maddenin uygulanmaması gerektiğini açıkça gözler önüne sermektedir.
Verilmiş olan toplatma kararı ifade özgürlüğüne/yayımlama özgürlüğüne yapılan açık bir müdahaledir ve hem Basın Kanunun 3. maddesinde ve hem de AİHS’nin 10. maddesinde yazılı sınırlama ölçütlerine, yani sınırlandırmanın meşru amaçlarına uygun ve gerekli değildir. Ayrıca müvekkilimizin kitabı için toplatma kararı verilmesi; meşru sınırlama amaçlarına uygun bir müdahale olmadığı gibi, demokratik bir toplumda gerekli de değildir.