Soruyu en baştan sorup kurtulayım; Bakalım bu dönem, çoğu da arkadaşım olan Belediye Başkanlarımızdan kim ya da kimler dürüstlük bayrağını rahmetli Ege Bağatur’dan teslim alacak?
Bu soruyu bana sorduran ise Ertuğrul Özkök.
Bu sorunun nedeni de görev başında bulunan arkadaşlarıma hizmet yapmak için çırpındıkları hemşehrilerinin, hizmetleri unutabildiklerini ama kamu erkini kullanırken dürüst kalanları asla unutmadıklarını hatırlatmak.
Her belediye başkanı görev süresince irili ufaklı hizmet yapmasına rağmen, neden hiç biri halkın vicdanında rahmetli Eğe Bağatur gibi ‘Dürüst’ başkan diye anılıp efsaneleşmedi.
Her belediye başkanı görev süresince irili ufaklı hizmet yapmasına rağmen, neden hiç biri halkın vicdanında rahmetli Eğe Bağatur gibi ‘Dürüst’ başkan diye anılıp efsaneleşmedi.
Halbuki O dürüst kalırken uymakla yükümlü olduğu yasalar, ondan önceki ve sonrakiler için de geçerliydi. Mesele yasal sınırlar, hizmet ya da belediyenin ekonomik durumu ile ilgili değil.
Bunun yanıtı çok açık; bu bir tercih.
Yani 'ondan önce ve ondan sonra' diye anılıyor Belediyecilik(Adana’da).
Öyle Sayın Durak’ın ‘ Dürüst olmak önemli değil, önemli olan yetkiliyken dürüst kalabilmek’ sözünü söylemek de önemli değil, bu sözü söyleyenin bile bu sözünün arkasından ne işler çevirdiğini hepimiz biliyoruz. Önemli olan yetkiyi devrettikten sonra da dürüst olarak anılabilmek aslında.
Öyle Sayın Durak’ın ‘ Dürüst olmak önemli değil, önemli olan yetkiliyken dürüst kalabilmek’ sözünü söylemek de önemli değil, bu sözü söyleyenin bile bu sözünün arkasından ne işler çevirdiğini hepimiz biliyoruz. Önemli olan yetkiyi devrettikten sonra da dürüst olarak anılabilmek aslında.
Peki bu kime ne kazandırıyor?
Ege Bağatur halkın nezdinde ölümsüz. Kuşaktan kuşağa da aktarılıyor.
Şimdiki Belediyecilerin de önünde elbette iki seçenek var; Dürüstlük ve zenginleşmek.
Ama zenginlik daha cazip geliyor ki, bundan önceki dönemlerde başka bir Ege Bagatur ya da hangi dönemde görev yaparsa yapsın bilgisi, tecrübesi ve dürüstlüğü, çalışkanlığı ile halkın gönlüne girmiş bir bürokrat yetiştiremedik.
Umudumuz bu dönem iş başında bulunanlarda.
Belediyecilikte şimdiye kadar diğer seçeneğin baskın çıkmasında, siyaset ve belediyecilikte insan kalitesinin düşmüş olması önemli bir etken tabi.
Ama zenginlik daha cazip geliyor ki, bundan önceki dönemlerde başka bir Ege Bagatur ya da hangi dönemde görev yaparsa yapsın bilgisi, tecrübesi ve dürüstlüğü, çalışkanlığı ile halkın gönlüne girmiş bir bürokrat yetiştiremedik.
Umudumuz bu dönem iş başında bulunanlarda.
Belediyecilikte şimdiye kadar diğer seçeneğin baskın çıkmasında, siyaset ve belediyecilikte insan kalitesinin düşmüş olması önemli bir etken tabi.
Toplumda maalesef şöyle de bir algı oluştu; Kısa yoldan ve hiç bir kurala tabi olmak istemeyenlerin ilk tercihleri siyaset ve belediyecilik. Hemen peşinen söyleyeyim ki haksız da sayılmazlar çünkü şimdiye kadar çalarken yakalanan ve cezasını çeken olmadı!
Biliyorlar ki, mevcut işleri, eğitimleri, sosyal konumları ne olursa olsun siyasete girip zengin olanları gördükçe, zenginleşmek için önleri sonuna kadar açık.
Ölçüsüz zenginleşmenin kaynağının kamu erki olduğunu bilenler ‘ Bana da bir şey düşer, şimdi susayım’ diyor, üç maymunu oynayarak suça ortak oluyorlar.
Derdi para olan birisi için haksızlar diyemeyiz, Çünkü böyle bir fırsat başka hangi işte var? Holding sahibi olsan, kendi paranı harcasan bile kuralları var, böyle rahat davranamazsın!
Niye Adana’da ya da Türkiye’nin hiçbir belediyesinde şimdiye kadar Ege Bagatur’un anıldığı gibi hiçbir belediye başkanı ‘Efsane başkan’ ,’ Dürüst’ başkan diye anılmıyor diye başlamıştık yazıya.
Sebebi, geçtiğimiz aylarda yaşamını yitiren Ali Topuz’un cenazesini izleyen Ertuğrul Özkök'ün cenazeden izlenimlerini aktarırken okuduğum şu cümlelerdi; Siyaset düzlemi, elde tutulan güç ile etkileşime girdiğinde siyasetçi-yönetici için ortaya çıkan fırsatlar, istisnai de olsa gücün sahiplerinde ne vicdan ne de ahlak bırakabiliyor
Onun için Ege Bağatur örneği ya da yukarıda isimleri sayılanlar 80 milyonluk ülkemizde, milyonlarca siyasetçinin içinde pırıl pırıl ışıldıyor.
Sebebi, geçtiğimiz aylarda yaşamını yitiren Ali Topuz’un cenazesini izleyen Ertuğrul Özkök'ün cenazeden izlenimlerini aktarırken okuduğum şu cümlelerdi;
‘CHP’nin 70’li yıllarından tanıdığım çok sayıda siyasetçi oradaydı.
Görebildiklerim şunlardı...
Kemal Kılıçdaroğlu, Yılmaz Büyükerşen, Hikmet Çetin, Altan Öymen, Alev Coşkun, Hurşit Güneş, Bülent Tanla, Sezgin Tanrıkulu, Tarhan Erdem, Sefa Sirmen, Celal Doğan, Murat Karayalçın, Bihlun Tamaylıgil, Adnan Keskin, Önder Sav, Abdülkadir Ateş, Levent Gök...
Hepsine tek tek baktım...
Bana rahmetli Süleyman Demirel’in cenazesinde gördüğüm, yıllarca iktidarda kalan Adalet Partisi’nin anlı şanlı bakanlarını, siyasetçilerini hatırlattı.
Aralarında zengin denilebilecek tek kişi yoktu...
Hepsi orta sınıf insanlar gibiydiler.
Türkiye’nin ilk enerji ve tabii kaynaklar bakanı olan kayınpederim rahmetli Hüdai Oral’ı da hatırladım.
Siyaset o nesli zenginleştirmedi...
Tam aksine orta sınıf vatandaşlar haline getirdi’
Vurgu benim gibi sizin de dikkatinizi çekti değil mi?
‘Siyaset O nesli zenginleştirmedi’ cümlesi her şeyi anlatıyor.
Onun için Ege Bağatur örneği ya da yukarıda isimleri sayılanlar 80 milyonluk ülkemizde, milyonlarca siyasetçinin içinde pırıl pırıl ışıldıyor.
Turgay Develi
24. Dönem Adana
Milletvekili