Samet Aybaba, tecrübesini bir kez daha konuşturdu. Deneyimli Teknik direktör, 22. haftada lider Giresunspor'un 12 puan gerisinde devraldığı Adana Demirspor ile inanılmaz bir başarıya imzasını attı. Mavi- Şimşekler, Aybaba'nın göreve gelmesinin ardından 10 galibiyet ve 2 beraberlikle, sezon sonunda TFF 1. Lig'de şampiyonluğa ulaştı.
Samet Aybaba, hayatından, kariyerine, Adana'dan zirveye kadar her şeyi SÖZCÜ HAFTASONU'na anlattı.
“Dedem Hacı Ökkeş Aybaba ve babam Hasan Aybaba. Osmaniye'de ağaydı. Orman ve tarım üzerine çalışıyorlardı. Okulum eve sadece 200 metre uzaklıklaydı. Turunç ile top oynardık. Patlayıncaya kadar oynardık. Çoğu arkadaşım üzerine basardı. Belki de tekniğimi turuncun küçük ve kontrolünün zor olmasından aldım. Sonra İstanbul'da yaşayan dayım İzzet Çakal, bana bir sandık gönderdi. İçinde Beşiktaş forması, top ve şişirmek için pompa vardı.”
“ABLAM ÖLÜNCE DEĞİŞTİ”
“Dayımın gönderdiği topu sürekli duvara vuruyordum. 20 yaşında ablam rahmetli olunca annem Osmaniye'de duramadı. Biz de İstanbul'da biraz önce bahsettiğim dayımın yanına gittik. Dayım son günü seçmelere götürdü. Nerede oturuyor diye sordular? Dayım “Osmaniye” deyince Bakırköy'dekini zannedip karar vereceklerini söylediler. Yani olmadı o zaman. Ama dayım çok öngörülüymüş ‘Bir gün Beşiktaş'a kaptan olarak döneceksin' dedi.”
“İSKENDERUN’DA HİKAYE BAŞLADI”
“Halamın bulunduğu İskenderun'a gittik. Uzun Orhan beni seçmelere götürdü. Hikaye orada başladı. Genç Milli Takım ardından Galatasaray, Adana Demirspor bana teklifte bulundu. Ama transferin son günü Beşiktaş'a gittim. Transferde Faik Gürses ve rahmetli Kazım Kanat'ın emeği büyüktür. İstanbul'dan 16 yaşında gelin giden annem her antrenman dönüşü banyoyu yakar, bana limonata hazırlardı. Babam da o da hiçbir zaman bana kızmadılar hep destek oldular.”
“ŞAMPİYONLUK KIVILCIM OLACAK”
“Takımın şampiyonluğu kent için büyük önem taşıdığından çok değerli. Çünkü Adana'nın gerek ekonomi gerekse gelişim anlamında eski günlerine dönmesi için bu şampiyonluk kıvılcım olacak. Gaziantep, Hatay, Mersin çok gelişirken Adana biraz ezildi. Adana bu ülkenin dördüncü büyük şehri. Adana Demirspor'un şampiyon olarak Süper Lig'e yükselmesinin ardından kentin de o 4. Büyükşehir unvanına karışma umudu beni çok mutlu ediyor.”
“ÇOCUĞUN GÖZYAŞLARI UNUTULMAZDI”
“Bir gün 12-13 yaşlarında bir çocuk yanıma gelip bana sarıldı ve ‘Hocam ne olursun bizi şampiyon yap' diye ağladı. O çocuğu mutlaka bulup imzalı forma hediye edeceğiz. O gözyaşları son yıllarda son anda kaçan şampiyonluklar ve bunun yarattığı birikim ile burukluktu. 26 yıl önce görev yaptığım topraklarımın kulübünde TFF 1. Lig şampiyonluğu yaşamak da sevgili kuluymuşum ki Allah bana nasip etti.”
“AH BABAM DA GÖREBİLSEYDİ”
“Beşiktaş’ta 1984-85 şampiyonluğunu babam göremedi. Perşembe cenazesi kalktı. Cumartesi şampiyonluk geldi. Ama Osmaniye'de hem babam Hasan Aybaba hem de genç yaşta kaybettiğimiz ablam Ayşe Aybaba adına iki okul yaptırdım. Adana Demirspor'un başına geçince ikisinin de mezarlığına her hafta gidiyorum. Hortum aldım, mezarlıkları suluyorum, bakımlarını yapıyorum. Sayın Osmaniye Valisi ve Belediye Başkanı ile ‘Ben ne yapabilirim' konusunda sık sık görüşüyoruz.”
“ŞAMPİYONLUK RESMİ HER YERDE”
“Adana Demirspor ile yaşadığımız inanılmaz bir hikaye. Hem Giresun hem Samsun'u yenip ikili averajda öne geçtik. Küme düşen Eskişehirspor ile berabere kaldıktan sonra tam İstanbul'a giderken karar değiştirip Adana'ya döndü. Kulübe kapanıp birkaç gün ‘Ne yapmalıyım?' diye düşündüm. Sonra bir TFF 1. Lig şampiyonluk kupası fotoğrafı bulup üzerine ‘2020-21 şampiyonu Adana Demirspor' yazdırıp kulübün her yanına astırdım.”
“LOKMACIYIM SOFRADA YERİM”
“Adanalı olmama karşın yemek yapmaktan anlamam. Bizim orada eli lezzetliler ve lokmacılar vardır. Ben de lokmacılardanım. Tablacı olarak sokak dürümcülerinden dürüm, şırdanı çok severim. Bici bici de her gün yerim. Şunu da ekleyeyim. Moral olasın diye kulüpte 10 hafta kebap günü yaptık. Hepsi farklı olmak üzere kebapçılar gelip o lezzetli kebaplarını yaptılar.”