Sanat yaşamını Çukurova'da sürdüren Safter Çevirgen, resimlerinde işlediği yalnızlık, yabancılaşma, kalabalıkların oluşturduğu anlamsızlık ve değersizlik hissini bu defa kelimelerle ve de aforizmalarla anlatıyor. Bu güne kadar "yazdıklarını çizdiğini, şimdi ise çizdiklerini yazdığını" söyleyen Çevirgen, "Hüzün Başlangıcı" adını verdiği kitabı hakkında, şunları kaydetti:

"İnsan ruhunun derinliklerinde var olan düşünceleri, yaşanan his erozyonunu yazmayı amaçladım. Şair olunmadan şiiri yakalamak, süzmek imkânsız çünkü. Şair, tutarsızlığı üstlenir. Şiir derinlerde bir yerdedir. Gerek hiciv yoluyla gerekse kelimelerin zıt alanlarıyla hislerimi ifade etmeye çalıştım. Karamsarım çünkü yazıyorum, aksi halde yazamazdım. Şiir olabilmek için bir araya gelmiş hislere, en uygun kelimeleri bulmak çok önemli."

Şiirin, kelimelerin gerçek anlamını bazen görmezden geldiğini söyleyen Safter Çevirgen, "Bilinçaltında, bilincin kullandığı kelimelere yer yoktur çoğu zaman. Zengin çağrışım ve anlamsız kelimeler ortaya çıkar. Hislerin dili konuşma dili olmuyor her zaman. Şair, azap çekip, bunalım halinde olan, yeryüzünü kendisine dar eden yazma eylemini, insanlara kusursuz anlatabilen kişidir. Bu yüzden "Şair ölümlü fakat şiir ölümsüzdür" dedi.