Yüreği insanlığın ortak değerleri için atan dostlarımız serisinin bu haftaki konuğu, ÇÜ Eğitim Fakültesi Öğretim Üyesi Sayın Zekiye Çağımlar.

Yüreğimizi yakan Emine Bulut cinayeti ve hissettikleri. Birlikte okuyalım:

ÖFKE

Etimle kemiğimle nefret ediyorum kadın, çocuk, hayvan, ağaç katledenlerden.

Kendilerini dünyanın merkezinde sanan karaktersizlerden,

Erkek olmayı dünyanın en önemli şeyi sanan, bu nedenle kadınları ezik gören,

Zulüm eden, yok kızı okutma, yok kadın kısa giymesin, yok sokağa çıkmasın yok bilmem ne olmasın çünkü biz tahrik oluyoruz diyen

ve aklı uçkurundan başka yerde olmayan sapık oğlu sapıklardan,

Yolda sözle, gözle, elle tacizi kendini hak sayan pislik oğlu pisliklerden nefret ediyorum.

Aslında bu çağın bencil, kimliksiz, kişiliksiz, beynini değil çenesini çalıştıran,

Bir yere oturunca yanındakilere yıllardır içinde biriktirdiklerini kusan,

Ne oldumcuklardan, kendi karakteri olmayıp, yaşam biçimi olmayıp başkalarını cümlelerine kadar kopyalayanlardan ve bu kopyalı yaşamı da sanki en orijinalmiş gibi sunanlardan, instagramda, face’de dudak büzüp mahalle yanarken saç tarayanlardan nefret ettim.

Bugün saçma sapan kendi yaşadığım şeyler, sosyal medyada gördüğüm başkasının sırtından yaşayıp oh sefam olsuncular

Ve Emine Bulut'un çığlığını seyrederken videonun içine girip yardım etmek için çırpındığım ama orada olup yardım etmek yerine cep telefonundan çekim yapıp muhtemelen sosyal medyasında paylaşıp beğeni alma peşindeki kişileri görmek beni tam anlamı ile nefret ettirdi.

Ama yine de en çok şu 'erkeğim ben' diyen insan bile olamamışlardan,

Cebini düşünüp yaşadığı toprağı vatan bilmeden suyuna zehir katıp ağacına balta vuranlardan, hayvana eziyet edip bundan zevk alanlardan nefret ettim.

Ben nefret edip Emine Bulut gibi zalimin zulmüne kurban olmuşları gördükçe kuduruyorum da benden daha çok nefret etmekten öte önlem alması gerekenler var.

En kısa zamanda şu yasalar düzenlense de bu topraklarda kadın, çocuk, ağaç, hayvan olmak korkulacak bir şey olmasa artık...
 

(Not: Çok şeyi aynı yazıda yazmışım gibi oldu ama hepsinin toplamı eğitimsiz, vicdansız ve vizyonsuzluk artık tahammül sınırımı aşınca, Emine Bulut'un çığlığı son nokta olarak toplam bir öfke yazısı oldu)