" Adana'dan Ceyhan'a çalışacağımız mekana giderken bir TIR'ın arkasında kocaman Sadri Alışık fotoğrafıyla karşılaştım. İster istemez onu takip etmeye başladım. İnsan hisleniyor tabii. Aklına önce çocukluğu geliyor. 'Büyüyerek çocukluk ettik' diye düşünüyor. Kimsenin ölmediği zamanları özlüyor, gözü doluyor, burnu sızlıyor. Kalbinde inceden bir rüzgar esmeye başlıyor."

YANLIŞ YOLA GİRDİM AMA...

"Babamın fotoğrafını takip ettiğim için sapmam gereken yerden sapmadım ve yanlış yola girdim. Uzun süre böyle beraberce gittik. Sonra setten aradılar, 'Nerede kaldın?' diye sordular.  İşte o zaman kendime geldim. TIR'ın önüne geçip şoför arkadaşıma bir Sadri Alışık selamı verdim ve yoluma döndüm. Yol yanlıştı belki ama nasıl güzeldi, nasıl güzeldi anlatamam."