Merhum Mazlum Mangtay’a hayatı boyunca kaç kez “Su gibi aziz ol” denmiştir bilmiyorum. Ama sadece insanlardan değil kurttan kuştan ağaçtan aldığı sevapları tahmin edebiliyorum. 

Mazlum Amca sondaj hizmeti verirdi. Çukurova’da birçok köyün, tarlanın suya kavuşmasında emeği vardı. Dile kolay, 1950’li yıllardan 2000’li yıllara kadar çalıştı. Aramızdan ayrıldı; ama çocukları işleri daha da geliştirdi. ‘Mazlum Boru’ markasıyla spiralli çelik boru üretimine başlandı. Kapasite de ihracat yapılan ülke sayısı da her yıl arttı. Ceyhan yolu üzerindeki üretimde yer artık dar geliyordu.  

Mazlum Boru’nun hammaddesi çelik sac İskenderun’dan alınıyordu. Adana’da işlenerek boru haline gelen ürün eğer ihraç ediliyorsa yeniden İskenderun Limanı’na taşınıyordu. 
Büyüyen ve yer arayışındaki Mazlum Boru’nun yeni fabrikası, yüksek navlun ücretleri göz önünde bulundurulduğunda İskenderun’a kurulmalıydı. Hatta bu yer Osmaniye de olabilirdi. Zira en üst kademede teşvik verilen yerler arasında Osmaniye Organize Sanayi Bölgesi (OSB) de vardı. 

Mazlum Boru’nun Yönetim Kurulu Başkanı Şahin Mangtay ve kardeşleri ne İskenderun’un ihraç navlun avantajına ne de Osmaniye’nin SGK’dan vergi indirimine kadar onlarca kalemden oluşan teşvik imkânlarına dönüp baktı. 
Adana sevdaları akılcılığın önüne geçti. 

2010 yılında yatırım Adana Hacı Sabancı OSB’de gerçekleştirildi. Bugün Mazlum Boru, 36 bin metrekarelik alanda yıllık 80 bin tonluk çelik boru üreten Türkiye’nin sektöründe adından bahsettiren markaları arasında. 
Su, petrol, doğalgaz için kullanılan boruların yanı sıra kazık, çelik konstrüksiyon gibi alanlar için de yurtiçi ve yurtdışında ‘Mazlum Boru’ kullanılıyor. 

Çapı 20 cm’den 360 cm’ye kadar değişen boruların üretildiği Mazlum Boru’da ihracat oranı yüzde 50’yi geçmiş durumda. Sektör için gerekli tüm kalite belgelerine sahip tesislerde boruları epoksiden polipropilene kaplama yapabilen ünite de bulunuyor.  

Önceki gün Mazlum Boru Yönetim Kurulu Başkanı Şahin Mangtay’la sohbet ettim. Gözü cep telefonundan kendisine atılan fotoğraflardaydı. Yüz ifadesinden mutluluğu okunabiliyordu. “Al sen de bak” dedi. 
Devasa çaplı borular gemiye yükleniyordu. 

“Bu borular Kanada’ya gidiyor. Montreal Limanı genişletme çalışmalarında kazık olarak kullanılacak borular…”
Tam 2 bin 500 tonluk ihracat. Yani yaklaşık bir gemi dolusu… 

Ne yalan söyleyeyim bu fotoğraflara bakınca aklıma ilk gelen, sacın İskenderun’dan Adana’ya getiriliş ve boru olduktan sonra da Mersin Limanı’na götürülmesinin navlun bedeli oldu. 
Şahin Mangtay’a sormadan edemedim. 

Tesisleriniz Osmaniye’de olsa yılda navlundan kazancınız ne olurdu?
“3 milyon civarı” diye yanıtladı. 
2010 yılından beri Adana Hacı Sabancı OSB’de üretim yapan Mazlum Boru’nun 9 yıllık fazladan navluna ödediği parayı siz hesap edin. 

Bu gerçeği göre göre Adana’ya yatırım yapanlara çok teşekkür ediyorum. 
Ama böyle şirketlerimize sadece teşekkür etmek yeter mi? 
Biliyorum, Şahin Mangtay, bunu yazdığım için bana sitem edecek. Ama ben yine de yazacağım.  
Örneğin, yerel yönetimimiz altyapı çalışmaları için kullandığı boruda standartları ve fiyatı uyması şartıyla kendi şehrinde üretilen boruyu tercih ediyor mu? 

ASKİ, temiz ve atık su borusu alımlarında Mazlum Boru’yu haberdar ediyor mu? 
Adana Büyükşehir Belediyesi Başkanı Zeydan Karalar başta olmak üzere yerel yöneticilerimizin, hatta hepimizin doyduğu, yaşadığı şehrin markalarını tercih etmesi, bu markalara pozitif ayrımcılık yapması daha iyi sonuçlar vermez mi?

Kendi markalarını büyüten şehirlerin tiyatro salonu görkemli olur. Futbol takımları Süper Lig’de oynar, sanatçısı değer görür. Bulvarları geniş, parkları daha yeşil olur. 

Gelişmiş ülkelerin kendi markasını öncelikli tercih eden şehirlerine bakın. 
Emin olun bu böyle.