Emekliler, esnaflar, memurlar, çiftçiler,  sanayiciler, ögrenciler... gözünü bir kişinin iki dudağına dikmiş umutla maaş zammı, burs, teşvik, hammade desteği, barınma destegi, beslenme desteği...bekliyor.
Gözlerin dikildiği yetkili ise maliye yönetimine bakıyor...
Maliye yönetimi finans sağlayıcılarına bakıyor. 
Finans sağlayıcılar, paralarını  garantili geri almak için teminatlarına bakıyor. Önlem üzerine önlem istiyor.
Para sıkılaştırma, faiz yükselmesi, vergi oranlarında yükseltmeler, hatta ek vergiler...

Ülkemiz belki de tarihinin en derin ekonomik krizlerinden birini yaşıyor. Bunu halkımızin çok  büyük ekseriyeti iliklerine kadar yaşıyor. Ancak yonetim erki hamasetle, algı ile, sloganlarla iğneninucunu kendilerine yaklaştırmıyor bile. Halktan beklenen fedakarlık, zamlara ,vergilere, yoksunluğa sabır karşısında, siyasal ve burokratik  yöneticilerin en ufak bir tasarruf eğilimi, yanlış projeler için geri adım belirtisi görülmedi.

Sadece bir  milyonluk bir otomobilden alınan vergi, aracın satış fiyatından fazla oysa. Devlet gelirlerinin ne kadar yüksek olduğuna tek bir örnek bu.
Tapu daireleri, vergi daireleri, akaryakıt istasyonları, içki-sigara satıcıları ,
gümrükler, havaalanları para basıyor.
Sorun bu paraların harcanma tercihlerinde....?
Sorun halkla paylaşımla oranlarında.

Hükümetlerin bu tercihleri tarihte nasıl anılacaklarını belirler.

Halbuki 20 yıl önce üretim teşvik edilseydi bütün bunlar başımıza gelmezdi. Gelişmiş ülkelerin hepsinin büyümesi, gelişmesi, halkının zenginleşmesi üretim ile doğru orantılı olmuştur.Aksi takdirde gösterişli yapılar, inşaat ihaleleriyle istihdam sorununun çözulecegi umutları sadece buyuk hayal kirikligi olan " 0rta gelir tuzağıdır".

Ülkemiz , üretim yerine inşaat yatirimlarini önceleyerek , orta gelir tuzağına bilerek ve isteyerek düşmüştür. 
2010 yılından beri kişi başı milli gelir onbin dolar civarinda sabitlenmiştir.
Ihracatta da beklenen  artışlar olmamış, uluslararası arenada bilinen markalarımız da oluşmamıştır. Bununla birlikte uluslararasi capta muteahhitlerimiz, çoğu yabancı markalardan, inşaat makina parklarımız oluşmuştur.

Sonuçta  servetler artmaya artmış ama belirli ellerde toplanmıştır.Halbuki Kuranda Rabbimiz haşr suresinin 7.nci ayetinde :

" servet içinizden sadece zenginler arasında dönüp dolaşan bir şey olmasın"

diyerek , adil bölüşümü, birlikte zenginleşmeyi  emretmiştir.

Meclisteki 300 milletvekili daha önce   vekillikten emekli oldukları için, 143 bin TL maaş alıyorlar.10 milyon emeklinin 7.500 Tl aldığı bir ülkede,  50 milyondan fazla yoksulluk sınırı altında yaşayanların olduğu ülkede hemde .

Farklı partilerden olan bu vekiller, asillerin geleceği için, adalet için, adil paylasım için, egitim ve üretimin  cağın gereklerine uygun hale getirilmesi için,  özgürlükler için...etkisiz ,kısık sesle konuşmak dışında zerre çaba  vermiyorlar.

Enflasyonun en büyük düşmanı; üretim artışı, siyasal yönetimlere ve piyasalara olan güvendir. Üretim tesvik edilirse, siyasal kararlar halkın mutluluğu odaklı olursa,atamalar liyakatli, projeler ve harcamalarisabetli olursa, halk birde buna inanırsa, enflasyon canavarı dizginlenir. Piyasaya güven gelse tüketici harcamaları bu kadar yükselmezdi. Tüketici ve işletmeler " bir daha bu fiyata bulamam" diye stok uzerine stok yapıyorlar. Yayılan şehir efsaneleriyle en berbat evler milyonluk rakamlara ulaştı.Bankalardaki mevduatların neredeyse üçte ikisi döviz cinsinden ?
Bu durum aslında yeterince fikir veriyor.

Türk milletine güvenin ve onların
güvenini bir sağlayın ,her şeyin değiştiğini  hep berabrr göreceğiz.