O’nun kalbinde “Türkiye Yazılı idi; 
Türkiye’nin kalbinde ise “Mustafa Kemal…”

10 KASIM 1938 
O gün gazeteler, ‘Bir Güneş Söndü’ manşetiyle çıktı. 
‘Babamız öldü. Fakat o on yedi milyonun içinde ebediyen yaşayacaktır’
Halkevi Başkanı olan Nevzat Güven Türksözü Gazetesi’nde: “Türk Milleti, dün sabah, talihin bahşettiği en büyük, en nadir servetini kaybetti. 
Ölüm denilen insafsız kuvvetin dün, sabah aramızdan aldığı insan, lalettayin bir millet, bir devlet büyüğü değil, on yedi milyon insana hayat veren on yedi milyonun gözünü hayata açan bir varlıktır. 
Dün sabah Türk milletinin babası öldü ve bütün dünyada bir güneş söndü…” diyerek Adanalıların duygularına tercüman olmuştur. 
*

DÖNEMİN SULH HAKİMİ ALİ HADİ OKAN’DAN…
“Kan değil, sade figandır şu nabızlarda atan 
Yeniden doğmayacak gündür ufuklarda batan
Oydu Türk oğlunu dünyalara arslan tanıtan 
    Ağla ey Türk, seni öksüz bırakıp gitti Atan,
    Dövünüp göz yaşı dökmez de ne yapmaz bu vatan…”
Dönemin Sulh Hakimi Ali Hadi Okan duygularını mısralara dökmüştü. 
*
ADI, EBEDİ OLARAK YAŞAYACAKTIR
Atatürk’ün ebediyete intikali ile Cumhurbaşkanı seçilen İsmet İnönü Mecliste, Cumhurbaşkanı sıfatıyla yaptığı ilk konuşmada, bu şerefli vazifeyi kendilerine tevdi eden milletvekillerine şükranlarını sunduktan sonra: “…Bu anda Atatürk’ün hatırası, teselli olmaz acılarla dolu olan kalbimizin aziz timsalidir. Atatürk’ün fevkalade hizmetlerini bugünkü Türk Devleti’nin bünyesinde tam ve temiz eserler olarak tecesüm etmiş görüyoruz. Kadir bilen ve büyük evlat yetiştiren milletimizin yüreğinde Kemal Atatürk adı sevgi ve hürmet içinde ebedi olarak yaşayacaktı.”
*
Bazı insanlar ölünce doğarlar. 
O, öyle bir ölü haline dönüşür ki, her öldürülüşünde yeniden, yeniden ve daha güçlü olarak yaşamaya başlar. 

ARİF NİHAT ASYA: “TAKVİMLERİN BU YAPRAĞI SİYAH KALACAKTIR”
Bayrak Şairi Arif Nihat Asya, Görüşler Dergisi’nde yayımlanan yazısında matemini şöyle dile getiriyordu: 

“Yaşasın!” diye çok bağırdık. Ve henüz yaşayacak çağdaydı: yaşamadı.
Sıhhati için ettiğimiz dualar geri geldi. 
Şair, “Ömrüne katmak için Tanrı ömrümden alsın”  diyordu. Şair sesini Tanrı’ya duyuramadı. 
Onun bu yurdu kurtarmakta gösterdiği harikayı fen, onu kurtarmakta gösteremedi ve büyükük onda kaldı. 
*
Eli Meçhul Asker abidesindeki ele benzerdi. / Parmağının gösterdiği yere bir millet koşardı. 
Anası anaların, babası babaların en bahtiyarı oldu. Ulusunu ise ulusların en bedbahtı iken en bahtiyarı yaptı. 
Fakat bu yurda baş oluşu ile 30 Ağustos bayramı’nı yaptığımız, 23 Nisanı, 29 Önteşrini yaptığımız adam bize bir matem günü de armağan bırakarak gitti. Takvimlerimizin bu yaprağı siyah kalacaktır. 
*
Artık bir daha görür müyüz diye yolunu beklemeyin. / Türk Bayrağı’na sarılmış tabutunun arkasından bakan gözlere bayrağın kızıllığı doluyor. 
*
GERİSİ MİLLETİN HAFIZASINDA
Daha dün ‘Atamız var öksüz değiliz’ diye levhalar hazırlamıştık. Yalanmış: Atamız yok öksüzüz. 
Milleti ona on yedi milyonluk bir cenaze alayı yaptı. Ve onu yolcu etmeye, üç günlük, beş günlük, on günlük yoldan dostlar koşup geldiler. 
Bana sorarsanız taşına destanının ilk mısraları kazınmalı, altına da ‘Gerisi milletin hafızasında’ diye yazılmalı; başka söz istemez. (…) 
Ey onun çocukları, gidiniz mezarının başında yurdunun İstiklal Marşı’nı söyleyiniz. Başka ses istemez…” (Görüşler Dergisi Kasım / 1938) 

ÖLÜLER VE ETKİLER
Bir insan düşünün ki, ölünce doğmuştur. Bu saptamayı mistik anlamda söylemiyorum; bedeni ölürken, fikri ve ilkeleri yeniden doğan insanlar için söylüyorum. 
Ve bazı insanların ölüsü, dirisinden daha etkilidir. 
Zaman, fikir ve ilkelerin törpüsüdür. 
Ancak, doğruluk, adalet, bağımsızlık, barış gibi kavramları ilke edinenleri etkilerini zaman törpüleyemez. Tam tersine, zaman ilerledikçe bu ilkeler eskiyeceğine her sabah güneşle beraber yeniden doğar, yeşerir ve canlanır. 

ŞİMDİ SORUYORUM: 
Atatürkçüyüm demekle Atatürkçü olunuyor mu? 
Bu soruyu 6 Ok terazisinde tartalım... 
Gelecek bölüm...
"Atatürkçülük; kimseden çekmedi, Atatürkçülerden çektiği kadar..."