Her doğum günü yeniden doğduğum gündür.

Fiziki olarak insan annesinden doğar, ama sosyal olarak insan yaşadığı toplumun evladıdır.

Bizim çocuk olduğumuz dönemlerde, doğum günü kültürü henüz yerleşmemişti.

Daha doğrusu doğum günlerini kutlamak sanki elit kesimlerin veya sosyetenin kendine has bir davranış biçimi olarak algılanırdı.

Bu nedenle büyüklerimiz, doğum günü kültürüne mesafeli dururlardı.

Ama şimdi düşünüyorum, esasında doğum günleri, insanın sosyal ilişkilerinin bir karnesidir.

Ne yapmış?

Yaptıklarıyla neleri veya kimleri etkilemiş?

Hangi dostlukları ve anıları biriktirmiş?

Bunlar, derstir ve karne notları doğum günlerinde veriliyor.

Çok değişik yerlerden kutlama mesajları aldım.

Hepside yaşam sevincine giden yolu döşeyen güç verici taşlardı.

Mutlu oldum, hem de çok.

Sonra geriye dönüp baktım, geçen yıllarıma.

Yıllarımı saymak istedim...

1, 2, 3...... 21, 22,23... olmuyor, olmuyor.

Her saniyesi, binbir duygu ile yaşanmış koca üç yüz altmış beş günü sadece rakama indirgemeye gönlüm razı olmadı.

Yazar arkadaşım Sedat Memili bir örnek vermişti.

"Yaşadığımız yılları rakam olarak ifade etmek çok kolay. Şimdi bana deseler ki, al şu tahtayı ve bir kutu çiviyi, her yıl için bu tahtaya bir çivi çak. İnsan koca bir yıl için sadece bir çivi çakamaz. Yorulur. Yaşam böyle bir şey..."

Gerçekten de iyi ve kötü günleri ile güzel yaşadığım şu dünyada her yıl için bir çivi çakmaya kalksak, acaba yorulmadan çakabilir miyiz? Sanmıyorum..

Ama bunlar yaşandı.

Bir ırmağın kıyısında gibi akıp giden sulara baktım.

Yine de Allah'a her zaman duacı oldum.

Biz de bir söz vardır. Koşana değil, varana bak derler.

vardığım noktada, hayatımın her saniyesinde gönül birliği yaptığım eşim, dünya servetlerine değiştiremeyeceğim çocuklarım ve hepsi de kendi çapında kıymetli olan dostlarım var.

Gurur duyacağım bir aile çevreme, eşim ile birlikte gurur duyacakları bir aile oluşturmuşuz...

Onlara bakınca, haddim olmayarak kendi kendime not verdim...

Evet koşana değil, varana bakmalı.

Ruhları şad, mekanları cennet olsun diyorum, Babam Kemal Akdoğan ve Annem Melek Akdoğan'a

Ve teşekkür ediyorum eşime iyi ki var

Ve çocuklarıma

Ve dostlarıma

İyi ki vardınız.