Sedat Memili - Kucuksaat.com / Sayın Oktay Ulaşan ile "Adana Balkan Türkleri yardımlaşma ve Kültür Derneği" başkanı  görevini yaptığı zaman tanışmıştım. Bir çok platformda Balkan Türkleri'ni temsil eden bir kişi olarak gördüm.  Zaten dönemin Adana Valisi  Mustafa Büyük ve Çevre ve Şehircilik Bakanı Fatma Güldemet Sarı'nın da katılımıyla gerçekleşen muhteşem bir Aşure etkinliğinde ben de bulunmuştum. 

Sonra bir kaç kez görüşme olanağım oldu. Çalışkan, üretken, çözümleyici bir yapı gözledim. Zaten yıllarca özel bir firmada üst düzey yöneticili yapmış... Sonra koşullar elvermedi ve uzun zamandır görüşemiyordum. 

HİKAYESİ OLAN ŞALGAM DÜKKANI...
Telefon açıp bir iş yeri açtığını söyledi ve beni davet etti. Memnuniyetle ziyarete ve iş yerini hayırlamaya gittim. Yavuzlar Ortaokulu çevresinde ,Şalgamcı dükkanı. 
Ama öyle böyle değil. Sevimli, şirin, sıcak ve cana yakın bir dükkan... Işıl ışıl... Bir yerde şöyle yazıyordu: 

"Modern şehirciliğin simgesi ve ülkemizin ilk saat kulesi "Büyüksaat"ten adını alan markamız, hiçbir enzim ilave edilmeden bu doğal lezzeti, nesiller boyu beğeni ile içilmesi için değerine değer katarak sizlere sunmaya devam ediyor..."

Bu yazı için "Bu bizim hikayemiz" dedi sayın Oktay Ulaşan ve ben de hikayenin sürecini sordum. Anlattı: 
"Adana'nın her tarafında şalgamcılar görüyorum. Tablada, dükkanda, şişede, bidonda, fıçıda... Her yerde. Bu içecek Adana ile özdeşleşmiştir. Yıllardır kafamı kurcalayan bir konu vardı. Bu denli sevilen ve benimsenen bu şalgam neden bir standartlara bağlı olmasın? Neden tescili yapılmasın? 
Araştırmaya başladım. Herkes şalgam yapıyor ama herkesin yaptığı şalgamın tadı da farklı oluyor. Bu farkın nereden geldiğini yapanlar da bilmiyor. Üretici kitlesi ile görüştüm. Notlar tuttum. üretim şekillerini sınıfladım. Bu sınıflara A, B, C, D adını verdim. Sonra her üreticinin hitap ettiği kitleyi tespit ettim. Onları da A1, B1, C1 ve D1 sınıfladım. Şunu fark ettim. A1 kitlesi, A üreticinin şalgamını içiyor ama zamanla onu terk edip, B, üreticisine gidiyor. B1'de d, üreticisine gidiyor, C1, A üreticisine gidiyor vs... Sonuç olarak, tüketiciler, sadece üreticileri değiştiriyor. Bunun sebebini uzun zaman düşündüm ve şu sonuca ulaştım. Üreticinin, şalgam üretme yöntemi değişmiyor ama ürettiği şalgamın tadı değişiyor. Bu sınıflama yaptığım bütün üreticiler için geçerli olduğundan, hepsinin de müşterisi değişiyor. 
Bu ve buna benzer nedenlerden ötürü ortak bir neden aramaya başladım..." 

RUH VE SEVGİ İLE YOĞRULAN ŞALGAM 
Oktay Ulaşan, bir bilim insanı gibi bir şalgamın nasıl yapıldığını veya nasıl yapılmaması gerektiğini büyük bir heyecan ile anlattı. Sonuçta şalgam kimyasal bir tepkimenin sonunda elde edilen bir içecektir. hammaddesini, fermantasyonları vs anlattı. Bu anlatımının sonunda, hiç bir katkı maddesi kullanmadan içilecek nitelik ve lezzette bir şalgam üretmeyi başarmış...  
"İskoçyalı gaydacılar, nefesleriyle uzakları çağrıştıran müzik üretirler, ben ise bu şalgamı üretirken sadece nefesimi ve emeğimi değil, ruhumu ve sevgimi koydum" derken, gözleri de dükkanı gibi ışıl ışıl oldu. 
Bununla yetinmemiş, Adana'nın içeceği olan Şalgamı bir de Adana'nın simgesi olan bir tarihi eser adına tescil ettirmiş. 
Adana şalgamı'nı "Büyüksaat Şalgamı" olarak tescil edip, Yavuzlar Mahallesinde satışa sunmaya başlamış. Ve açtığı günden itibaren mahellenin gözdesi, çocukların ve büyüklerin uğrak yeri olmayı başarmış. 
Çocukluğumdan itibaren (son 10 yıl dışında) sudan çok şalgam içerdim. Oktay beyin ikram ettiği şalgam, tam da Adana şalgamı. 
Tavsiye ederim.
Kıssadan hisse: her kişi, firma, kurum bulunduğu şehirden yararlanırken ayrıca ona bir katkı yapmalıdır. Şalgam dükkanı deyip geçmeyin, bu şalgamın dağıldığı her yerde herkes Büyüksaat'i de tanıyacak ve bilecektir. 
Bu açıdan Oktay Ulaşan'ı tebrik ediyor, takdir ettiğim bu düşüncesinin Adana esnafı tarafından örnek alınmasını diliyorum.