Ah kediler! Birbirine zarar vermekten, 
kendilerini aynı çuvala dolduranı göremeyen kediler... 

Askerde tekmil verilirdi: 
“Nöbetimizde vukuat yoktur komutanım!”
O zamandan beri hayal ederim:
Gazetelerde hep vukuat olduğu zaman haber yapılır. 
“Vukuat” olmadığı zaman neden haber yapılmaz diye. 
Mesela; "Şehrimizde bu gün kimse dolandırılmadı..." 
Vay be, ne güzel olurdu. 
"Bugün hiç bir kadın, eşinden şiddet görmedi..." 
"Hiç bir siyasetçi yalan söylemedi..."
"Bu gün bankalar, hiç bir mudisinden allengirli isimler altında para iç etmedi..." 
Aman! Aman! Aman!
"İnanmayacaksınız ama bu gün hiç bir ürüne zam yapılmadı..." 
"Hiç kimse trafik suçu işlemedi..."
"Vallahi de Tillahi de bu gün hiç bir ihaleye fesat karıştırılmadı..." 
Hayalimde böyle bir dünya vardı... 
"Böyle bir dünya var mıydı acaba?"  diye düşünürken 14 Eylül 1940 tarihli Yeni Adana Gazetesini görünce böyle bir dünyanın 77 yıl önce var olduğunu gördüm... 

“VUKUAT YOK” 
"Geçen yirmi dört saat içinde şehir dahilinde hiçbir zabıta vukuatı kaydedilmemiştir. "
Haber böyleydi... 
Şehir dahilinde hiç bir zabıta vukuatı olmamıştır. 
Ah kediler! Çuvala doldurulmuş kediler!
Aynı çuvala dolduruldukça, birbirini tırmalayan, ısıran ve zarar veren kediler. 
Birbirine zarar vermekten, kendilerini aynı çuvala dolduranı göremeyen kediler...