Adana'ya bi haller oldu.

Hiç kimse halinden memnun değil.

Veya halinden memnun olanlar halkın arasında değil.

En büyük memnuniyetsizlik ise yapılan haksızlıklar.

Mesela, iş sahipleri daha fazla kaldırım işgal edemediklerinden yakınıyorlar.

Öyle ya, kaldırım işgali iş yapan herkesin hakkı olmalıdır.

Yayalar mutlaka kaldırımlardan yürür diye bir madde görmedim.

Vatandaş doğal olarak haklarının peşinde:

Çöp atma hakkı, halı çırpma, vergi vermeme, işsizlik hakkı gibi hakların yetersizliğinden şikâyetler arttı.

Hepsini anlarım da Bacanakların kazan kaldırmasını anlayamam.

Şehrin yöneticilerinin bacanakları bir araya gelerek, aslı yok meydanında gösteri yapıp bir bildiri okumuşlardır.

"Değerli Adanalı hemşerilerimiz.

Son günlerde, seçilmiş, seçilecek, seçilmesi muhtemel yöneticilerin alenen; atanmışların ise bize intikal etmeyen haksızlıkları hepinizce malumdur.

Yöneticiler gördükleri lüzum üzerine, yardımcılık veya idari birimlerde, kayınçolarını, damatlarını, teyze oğullarını hatta baldızlarını bile görevlendirmiş ve yüksek maaşlar vermektedirler.

Yöneticilerimizin akraba ve hısımları arasında yaptıkları bu ayrımı şiddetle kınamaktayız.

Bacanaklar yönetici yakını sayılmıyorlar mı?

Ya da bu muhterem yöneticiler, bacanakları hısım olarak kabul etmiyorlar mı?

Oysa Medeni Kanun uyarınca bacanaklar Sıhri Hısım sayılmaktadır. Bu hesaba göre tavşanın suyunun suyu misali en azında kurumlarda "şeflik bacanakların hakkı olmalıdır.

Ama sayın yöneticiler, her derece akrabalarını işe yerleştirirken bacanaklarını es geçmeleri bizleri derinden yaralamıştır.

Demokratik ülkelerde herkes eşittir, seçilmiş yönetici yakınları ise daha eşittir.

İki kere iki de dörde eşittir.

Bu açıdan akrabalık haklarından mahrum edilen bacanakların mağduriyetlerinin bir an giderilmesini talep ederiz.

Kamu vicdanı belirsiz bir kavram olup, aile vicdanı bunu gerektirmektedir.

Aynı muhterem kaynananın elini öpen bacanakların, aynı kurum kapısından girmeleri, son günlerdeki siyasi anlayışın bir gereğidir.

Bacanağıma saygı ile duyurulur..."

Herkesin haksızlıklardan eşit pay alması bir hak ise, her akrabanın da ayrıcalıklardan eşit pay alması normaldir.

Madem ki bir haksızlık herkes tarafından yapıldığında bir hakka dönüşüyor o zaman, bacanakların bu isyanına omuz vermek...

Has... Tir...

Yeter.